Most Youghal – krótka historia

Aby uczcić 50. rocznicę oficjalnego otwarcia mostu Youghal 23 stycznia 1963 r., przedstawiamy krótką historię mostu Youghal.

W dniu 23 maja 1828 r.

„Ustawa o wzniesieniu mostu na rzece Blackwater, w Foxhole lub w pobliżu miasta Youghal w hrabstwie Cork po przeciwnej stronie w hrabstwie Waterford oraz o dokonaniu niezbędnych dojazdów do tego miejsca”

został zdany. Ustawa powołała Komisję Mostową do kierowania budową oraz utrzymania i eksploatacji mostu z podniesionych opłat. Ten drewniany most został zaprojektowany przez Alexandra Nimmo, zbudowany przez George'a Nimmo i został ukończony w 1832 roku.

W 1863 r. Komisarze zlecili inspekcję mostu przeprowadzoną przez Charlesa Tarranta, geodetę hrabstwa Waterford i Fredericka Deverill, geodetę hrabstwa East Riding of Cork. Geodeci hrabstwa poinformowali, że konstrukcje drewniane były zepsute i zgniłe, a most wymagał poważnych napraw. Geodeci poparli naprawę mostu nad budową nowego mostu. Pomimo przeprowadzanych w tym czasie napraw, do lat 1870. XIX wieku wymagane były dalsze działania. W maju 1877 r. Charles Tarrant został ponownie wyznaczony do złożenia raportu o stanie mostu, tym razem pod kierunkiem lorda porucznika w celu budowy nowego mostu żelaznego.

W 1878 r. Wielkie Jury Waterford przedstawiło Urzędowi Robót Publicznych oświadczenie zawierające listę ocalałych komisarzy mostowych. W oświadczeniu wskazano ponadto, że akcje mostu wyemitowane w celu sfinansowania budowy mostu nigdy nie przyniosły płatności żadnemu inwestorowi, a ostatni najemca, pan John Ronayne z Ardsallagh, zrzekł się lub zrezygnował z dzierżawy do 1 maja 1877 r.

W świetle braku zysków z opłat za przejazd mostem oraz w związku ze stwierdzonym znaczeniem mostu dla hrabstw Cork i Waterford uzgodniono budowę nowego mostu pod kierownictwem i kontrolą hrabstw Cork i Waterford. Sporządzono specyfikację wykonaną dla mostu z kutego żelaza, zlokalizowanego w miejscu starego mostu drewnianego.

Chociaż rzeka Blackwater stanowiła barierę dla ruchu drogowego między hrabstwami Cork i Waterford, była bardzo ważną arterią dla ruchu żeglugowego wzdłuż rzeki do morza. Aby ułatwić ruch rzeczny, most został zbudowany tak, aby otwierał się i przepuszczał ruch rzeczny.

Z biegiem czasu elementy żelazne nowego mostu uległy znacznej korozji. Do 1928 roku stan mostu pogorszył się do tego stopnia, że ​​władze lokalne Cork i Waterford zostały zmuszone do ograniczenia masy pojazdów, które mogły przejeżdżać przez most. W 1938 roku inspektor hrabstwa Waterford, John Bowen, napisał do Departamentu Samorządu Lokalnego i Zdrowia Publicznego, wymieniając wady proponowanego ustawodawstwa o ruchu drogowym w odniesieniu do ograniczeń mostu Youghal i stwierdzając, że wszelakie autobusy i pojazdy ciężkie będą musiały zostać objęte zakazem od korzystania z mostu „natychmiast”.

W czerwcu 1939 r., Po raporcie geodety hrabstwa, komisarz Waterford, Simon J. Moynihan, nakazał umieszczenie szeregu barier w poprzek mostu Youghal w celu uregulowania ruchu na moście. Autobusy zatrzymywały się po stronie mostu Waterford, a pasażerowie musieli przejść przez most na stronę Cork, aby złapać inny autobus i podróżować dalej do Cork i odwrotnie.

Ograniczenia te spowodowały ogromne niedogodności dla pasażerów, kierowców autobusów, ciężarówek i komercyjnych samochodów dostawczych. Czasami, ku irytacji lokalnych władz, ludziom zdarzało się przekraczać most, narażając siebie i innych. W 1950 r. inżynier hrabstwa David Sheedy napisał do policji Gardaí w Middleton w hrabstwie Cork skargę w związku z łagodnym wyrokiem grzywny w wysokości 10 szylingów nałożonym na kierowcę ciężarówki, który przejeżdżał przez most.

Władze lokalne Cork i Waterford zwróciły się o fundusze i wsparcie na budowę nowego mostu. Wspólna konferencja pomiędzy Radami Hrabstw Cork i Waterford odbyła się w Youghal w dniu 10 lipca 1953 r. W październiku 1953 r. odbyło się Lokalne Dochodzenie i w następstwie tego dochodzenia oraz zaleceń Inspektora, Ministra Samorządu Lokalnego, Pana Patricka Smitha, TD , zgodzili się, że należy zbudować nowy betonowy most. Starano się o dotację z Narodowego Funduszu Rozwoju i zatwierdzono ją, aw 1956 r. Minister wydał polecenie kontynuowania prac nad budową nowego mostu Youghal w nowym miejscu Ardsallagh.

Rada hrabstwa Cork została zobowiązana do wykonania prac, a rada hrabstwa Waterford wniosła wkład w wysokości trzech szesnastych kosztów pracy. Plany i projekty dokumentów kontraktowych zostały złożone przed Radą Hrabstwa Waterford 25 listopada 1957 r. Braithwaite Foundations and Construction Ltd. oraz J&G Murphy Ltd. zostały wyznaczone do budowy nowego mostu Youghal.

Koszty po rozpoczęciu budowy wzrosły o 56% ze względu na odkrycie, że profil skały był znacznie niższy niż sugerowały początkowe wiercenia. Ostateczne, znacznie wyższe koszty trafiły do ​​arbitrażu i zostały uzgodnione dopiero w 1970 roku. W międzyczasie kontynuowano budowę, a sam most został ukończony i oficjalnie otwarty 23 stycznia 1963 roku.

Oficjalnego otwarcia dokonał pan Donough O'Malley, TD, Sekretarz Parlamentarny Ministra Finansów, działający w imieniu Pana Neila Blaneya, TD, Ministra Samorządu Lokalnego i Zdrowia Publicznego. Pan Blaney napisał 26 stycznia 1963 r., aby przekazać przeprosiny, że z powodu „…nagłego ataku grypy…” nie mógł uczestniczyć w otwarciu mostu Youghal. W jego piśmie stwierdzono

„Ten ważny most, łączący hrabstwa i gminy Cork i Waterford jedną z najważniejszych arterii krajowych, ułatwi wszelkiego rodzaju komunikację między przedmiotowymi obszarami i nie mam wątpliwości, że będzie stanowić ważny atut gospodarczy na południu w regionie Nadchodzących latach".

Z pewnością sprawdziło się to w ciągu pierwszych 50 lat jego historii.