Emigracja

Dane dotyczące emigracji mogą ujawnić specyficzne doświadczenia emigrantów z Waterford i południowo-wschodniej Irlandii oraz rzucić światło na warunki społeczno-gospodarcze regionu oraz głęboki lokalny wpływ wzorców emigracji, które znacząco przyczyniły się do ukształtowania społeczności w miejscach takich jak Nowa Fundlandia, Wielka Brytania Wielkiej Brytanii i Nowym Jorku.

Baza danych emigracji Lismore Castle Estate

Projekt ten otrzymał dofinansowanie w ramach Programu Inicjatywy Wspólnotowej Unii Europejskiej INTERREG IIIA Irlandia/Walia. Jak sama nazwa wskazuje, był to projekt trójstronny pomiędzy partnerami: Archiwami Miasta Dublina, Archiwami Hrabstwa Waterford (Ireland Strand) i Archiwami Hrabstwa Gwynedd (Wales Strand). Projekt Celtic Trí ma na celu wspieranie powiązań kulturowych między Irlandią i Walią, badanie powiązań między obydwoma narodami poprzez muzykę, poezję, migrację, sport i słowo mówione, w szczególności zakres i użycie dwóch języków celtyckich.

Historia rodziny była ważnym elementem Celtic Trí, a wszystkie trzy służby archiwalne uwzględniały to w swoich planowanych projektach, przy czym INTERREG zapewniał fundusze na mianowanie genealogów w każdej służbie na podstawie umowy. Ponadto Archiwum Hrabstwa Waterford otrzymało dofinansowanie z programu INTERREG na utworzenie bazy danych dokumentów genealogicznych o znaczeniu genealogicznym oraz na wydanie publikacji na temat źródeł genealogicznych w hrabstwie.

[Przejrzyj bazę danych]

Baza danych rekordów emigracji Lismore Estate Papers 1815-1905

Baza danych Lismore Estate Emigration Record Database została utworzona w celu ułatwienia wyszukiwania informacji dotyczących emigracji z Lismore Castle Estate w latach 1815-1905. Lismore Estate odnosi się do posiadłości książąt Devonshire i odnosi się do ziem położonych głównie w hrabstwach Waterford i Cork. Zamek Lismore był i pozostaje siedzibą książąt Devonshire w Irlandii.

Duże rodziny i niewielkie perspektywy zatrudnienia zapewniały stały strumień podań kierowanych do agenta księcia Devonshire lub w niektórych przypadkach do samego księcia Devonshire. Zostały one zapisane w księgach wniosków lokatorów lub w ówczesnej korespondencji. Jeżeli pomoc na emigrację została udzielona, wpłata była wówczas odnotowywana w księgach rachunkowych majątku.

Baza danych danych dotyczących migracji posiadłości Lismore składa się z czterech pól, które można przeszukiwać. Informacje zawarte w tych polach pochodzą bezpośrednio z Ksiąg Podań Najemcy, z korespondencji z majątkiem oraz z Ksiąg Rachunkowych. Każdy akt zawiera nazwisko i adres wnioskodawcy (jeśli podano), datę złożenia wniosku, miejsce docelowe wnioskodawcy (jeśli podano) oraz transkrypcję wpisu zawartego w każdym lub wszystkich wyżej wymienionych aktach majątkowych. Dołożono wszelkich starań, aby zapewnić dokładność dostarczonych informacji, a w przypadkach, gdy nie było możliwe odszyfrowanie słowa w oryginalnych zapisach, podano nawiasy kwadratowe, aby pokazać, że informacja jest raczej domysłem niż pewnością.

Nazwa najemcy : Dane w tym polu wprowadza się w następujący sposób: Nazwisko [przecinek] Imię
Pisownia imion nie została ujednolicona. Dlatego podczas wyszukiwania istotne jest wprowadzenie wszystkich odmian pisowni. Przykładowo, jeżeli przedmiotem zapytania jest nazwisko O'Brien, to należy wpisać także jego warianty: Brien, Brian i Bryan. Należy pamiętać, że przedrostki takie jak O i Mac są używane w rekordach jedynie sporadycznie, dlatego też wyszukiwania należy prowadzić zarówno z ich uwzględnieniem, jak i z wyłączeniem.

Miasta

Pisownia nazw miejscowości w tym polu została ujednolicona. Stosowany standard jest określony przez samą posiadłość Lismore, w której miasta są wymienione w formalnych indeksach. Spis uzupełniający, który zawiera listę miasteczek, których pisownia w indeksach Lismore Estate różni się znacznie od pisowni zawartej w publikacjach Liostaí Logainmneacha Port Láirge (Dublin, 1991), The Place-Names of the Decies, Rev. P. Power (Londyn, 1907) i Townlands in Poor Law Unions, George B. Handron (USA, 1997) są dostępne tutaj.

[ Pobierać Baza danych standardowych nazw miejsc ]
Zobacz Strona logowania

Irlandzka emigracja do Nowej Fundlandii

Kolekcja Mannion to wspólna inicjatywa Uniwersytetu Memorial w Nowej Fundlandii, rządu Irlandii oraz rządu Nowej Fundlandii i Labradoru, czerpiąca z gromadzącej dokumentację pracy Doktor John Mannion, znany geograf historyczny i jego żona Maura Mannion.

Jego celem jest dokumentowanie i udostępnianie irlandzkiej podróży do Nowej Fundlandii, szczególnie z Waterford i Irlandii Południowo-Wschodniej, zapewniając dostęp do szeregu zapisów badających tę migrację. Kolekcja zawiera różne funkcje wyszukiwania umożliwiające przeglądanie zapisów według lokalizacji w Nowym i Starym Świecie, nazwisk, zawodów i wydarzeń, co czyni ją cennym źródłem informacji dla badaczy i wszystkich zainteresowanych powiązaniami Irlandii i Nowej Fundlandii

[ Zobacz stronę internetową Mannion Collection ]

Inne Zasoby

FamilySearch (www.wyszukiwarka rodzin.org): FamilySearch zapewnia obszerne bazy danych i zasoby dotyczące irlandzkiej ewidencji emigracji i imigracji. Obejmuje to różne zbiory, które mogą zawierać informacje na temat irlandzkich emigrantów, takie jak listy pasażerów, rejestry emigracyjne i inne istotne dokumenty.

Baza danych emigracji Dunbrody (www.dunbrody.com): Ta baza danych rejestruje imigrantów irlandzkich, angielskich, szkockich i walijskich przybywających do portów USA na wielu różnych statkach, w tym na liście pasażerów statku Dunbrody Famine. Obejmuje przybycia do Nowego Jorku w latach 1846–1890, a także obejmuje zapisy z innych portów, takich jak Boston, Baltimore, Nowy Orlean i Filadelfia.

Irlandzki zestaw narzędzi genealogicznych (www.irish-genealogy-toolkit.com): Ta witryna zawiera wskazówki dotyczące rejestrów imigracyjnych w USA, w tym dane dotyczące przylotów pasażerów na Ellis Island, czyli internetową bazę danych zawierającą informacje o 22 milionach pasażerów i członków załogi, którzy podróżowali przez Ellis Island, oficjalny amerykański ośrodek przyjmowania imigrantów, w latach 1892–1924.